Νέες ενδείξεις για την πιθανότητα μετάδοσης του Αλτσχάιμερ μέσω χειρουργικών ή άλλων ιατρικών πράξεων έρχονται στη δημοσιότητας, δημιουργώντας νέα δεδομένα για μία από τις πιο απειλητικές νόσους της σύγχρονης εποχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αν και είναι η δεύτερη φορά τους τελευταίους μήνες που γίνεται λόγος για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οι ίδιοι οι ερευνητές επισημαίνουν ότι δεν έχουν επιβεβαιωθεί οι υποψίες τους.
Νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση Swiss Medical Weekly, εστιάζει σε επτά ασθενείς ηλικίας 28 έως 63 ετών πέθαναν από τη νόσο των Κρόιτσφελντ-Γιάκομπ, τη γνωστή σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια που σχετίζεται με τη νόσο των «τρελών αγελάδων» και οι οποίοι στο παρελθόν είχαν υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις λαμβάνοντας πτωματικά μοσχεύματα σκληρής μήνιγγας, μιας δηλαδή από τις τρεις μεμβράνες που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό).
Και οι επτά ασθενείς της μελέτης εμφάνιζαν στην φαιά ουσία και τα αιμοφόρα αγγεία τους συγκεντρώσεις, ή πλάκες, μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται βήτα αμυλοειδές. Πρόκειται για ένα από τα κύρια παθολογικά ευρήματα όσων πάσχουν από Αλτσχάιμερ, το οποίο δεν συναντάται σε ασθενείς που πέθαναν από Κρόιτσφελντ-Γιάκομπ χωρίς να έχουν υποβληθεί σε ανάλογες επεμβάσεις.
Οι ερευνητές εξετάζουν ως πιθανό το σενάριο τα μοσχεύματα που έλαβαν οι ασθενείς να ήταν μολυσμένα τόσο με τον παθογόνο παράγοντα που προκαλεί σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια, όσο και με μικρές ποσότητες βήτα αμυλοειδούς.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι κανείς από τους επτά ασθενείς δεν είχε εκδηλώσει σημεία άνοιας, κάτι που συνήθως γίνεται σε μεγαλύτερη ηλικία στους πάσχοντες από Αλτσχάιμερ.
Υπενθυμίζεται ότι πριν από τέσσερις μήνες ανάλογη έρευνα είχε δημοσιευθεί και στο Nature, με τις περιπτώσεις οκτώ ασθενών οι οποίοι προσβλήθηκαν από σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια έπειτα από τη λήψη αυξητικής ορμόνης που προερχόταν από πτωματικούς δότες.
Σε κάθε περίπτωση, ότι κι αν αποδειχθεί ότι ισχύει, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη για πιθανότητα μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Στα θετικά, θα πρέπει να υπολογιστεί και το γεγονός ότι τα σχετικά μοσχεύματα και αυξητική ορμόνη από πτωματικούς δότες δεν χρησιμοποιούνται πλέον.
Αν ισχύουν τα ευρήματα, έχουν μεγαλύτερη σημασία για τα χειρουργεία, καθώς το βήτα αμυλοειδές έχει την τάση να κολλάει στα χειρουργικά εργαλεία και απαιτούνται ειδικές διαδικασίες αποστείρωσης για την απομάκρυνσή του.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Διαβάστε επίσης