Την κερδοφόρα επιχείρηση που έχουν στήσει ορισμένοι «άστεγοι» επαίτες σε μεγαλουπόλεις της Βρετανίας φέρνει στο φως ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ.
Στο τηλεοπτικό πείραμα με τίτλο «60 μέρες στους Δρόμους» (“60 Days on the Streets”) του Channel 4 o πρώην λοχαγός των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων Εντ Στάφορντ έζησε δυο μήνες στη Γλασκώβη, το Μάντσεστερ και το Λονδίνο παριστάνοντας τον άστεγο και γνώρισε ανθρώπους που εκμεταλλεύονται την καλοσύνη των συνανθρώπων τους για να βγάζουν τα προς το ζην -συνήθως δε πολλά περισσότερα- χωρίς να αναγκάζονται να εργάζονται «για ένα ξεροκόμματο».
Την πρώτη νύχτα ο Στάφορντ δυσκολεύτηκε να βρει μέρος για να διανυκτερεύσει, αφού όλες οι θέσεις ήταν πιασμένες στα κατώφλια σπιτιών, τις εισόδους πολυκατοικιών και σταθμών μετρό, τα παγκάκια στα πάρκα. Μετά από δυο ώρες αναζήτησης βρήκε ένα σημείο, αλλά όταν ξύπνησε διαπίστωσε ότι κάποιος είχε ουρήσει εκεί.
Την επομένη γνώρισε έναν άνδρα ονόματι Ντάρεν, που του επέτρεψε να καθίσει δίπλα του στη διασταύρωση του Charring Cross στο Λονδίνο και μάλιστα του έδωσε και συμβουλές πώς να «αρμέγει» τους περαστικούς: «Κάτσε με την πλάτη στον τοίχο και κρύψε πίσω σου τα υπάρχοντά σου για να μη σε κλέψουν. Αν σου ρίξουν λίρες στο κουτί, πάρτες για να μη σου τις αρπάξουν. Βγάλε τα παπούτσια σου και τύλιξε τα πόδια σου με τον υπνόσακο σου, ή ένα περιοδικό -έτσι θα συγκινήσεις περισσότερο», του είπε.
Στη συνέχεια ο δήθεν άστεγος άρχισε να κομπάζει για τα χρήματα που βγάζει ζητιανεύοντας. «Τα περισσότερα στα δίνουν αυτοί που γυρνούν σπίτια τους από τις παμπ, ένας μου έδωσε μια φορά 600 λίρες!
Ο Στάφορντ ανακάλυψε πολύ γρήγορα ότι ο Ντάρεν όχι μόνον δεν είναι άστεγος, αλλά έχει και διαμέρισμα στο Μπρίξτον, την πιο ανερχόμενη, πολυπολιτισμική και ζωντανή συνοικία του Λονδίνου, ένα διαμέρισμα που έλαβε από έναν στεγαστικό οργανισμό, όταν αποφυλακίστηκε. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά παίρνει και κοινωνικό επίδομα!
«Πολλοί απ’ αυτούς που ζουν στους δρόμους βρίσκονται σκόπιμα εκεί. Μπορείς να βγάλεις 100 λίρες τη μέρα ζητιανεύοντας», λέει. Ο 47χρονος υποστηρίζει ότι δεν ήθελε να καταλήξει επαίτης. Ήθελε να εργαστεί όταν βγήκε από τη φυλακή, αλλά βρήκε δουλειές που πλήρωναν μόνον 8 λίρες την ώρα κι έτσι επέλεξε την επαιτεία…
Aνάλογη και η περίπτωση του Νιλ, που αποκάλυψε στον Στάφορντ ότι βγάζει 30 λίρες σε μισή ώρα απλώνοντας το χέρι στους περαστικούς κι ότι έχει δυάρι στο Ντάρτφορντ, όπου ζει με τον γιο του.
«Έκανα τον οδηγό για έναν ένοπλο ληστή, μας κυνήγησαν μερικές φορές. Τη μία φορά που δεν οδήγησα εγώ, τον έπιασαν και τώρα θα κάνει 35 χρόνια στη φυλακή. Μπορεί να βγάλω έως και 30 λίρες το μισάωρο ζητιανεύοντας. Μοιράζομαι ένα πόστο με κάποιον που είναι πράγματι άστεγος, γιατί εγώ δεν είμαι. Έχω ένα δυάρι, αν θέλεις πάμε», του λέει.
Λίγα λεπτά αργότερα ξεκινούν για το διαμέρισμα του Νιλ με τις 50 λίρες που έβαλε στην τσέπη του επαιτώντας. Εισιτήριο στο τρένο δεν πληρώνουν, γλιστρούν πίσω από άλλους επιβάτες από τις ανοικτές μπάρες. Κι όταν φθάνουν εκεί, κάνουν ένα τηλεφώνημα, για να παραγγείλουν μισό γραμμάριο ηρωίνης.
«Νιώθω λίγο ξεφτίλα, που δεν είμαι άστεγος», λέει ο Νιλ. «Τι να κάνω όμως; Είμαι ναρκομανής, κάπως πρέπει να ζήσω κι εγώ»…
iefimerida.gr
Διαβάστε επίσης