Μία έρευνα που έγινε για όσους τρώνε τα νύχια τους σοκάρει και αποκαλύπτει μία ανωμαλία γενετικής φύσης!
Ορισμένοι θεωρούμε πως πρόκειται για μια κακή, ενοχλητική συνήθεια. Αλλοι δίνουν μάχη καθημερινά προκειμένου να ξεπεράσουν τη συνήθεια αυτή. Αυτό πάντως που οι περισσότεροι αγνοούν είναι το γεγονός πως η ονυχοφαγία αποτελεί ένδειξη κάποιας μορφής διαταραχής. Διαβάστε παρακάτω…
Αρκετός κόσμος συνηθίζει να τρώει τα νύχια του, ενίοτε και τις παρωνυχίδες. Μάλιστα, σε περιόδους έντονου στρες θεωρείται ένδειξη εντάσεων που εκτονώνει το ανθρώπινο σώμα μέσα από αυτή την ενοχλητική και για αρκετούς αηδιαστική συνήθεια. Ακόμα και στις μικρές ηλικίες, οι ειδικοί πιστεύουν πως το μασούλημα των νυχιών είναι ένα σημάδι έντονων πιέσεων, προτρέποντας το παιδί να σταματήσει με τη βοήθεια βερνικιών ή κρεμών με πολύ δυσάρεστη γεύση.
Πρόκειται ωστόσο για μια κακή συνήθεια ή αποτελεί και ένδειξη μιας ακόμα χειρότερης και
πολύ σοβαρότερης κατάστασης, που συχνά αγγίζει τη διαταραχή;
Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Fred Penzel, δεν πρόκειται για κάτι που πρέπει να παίρνουμε αψήφιστα. Ο ίδιος με πείρα ετών στην αντιμετώπιση ασθενών με OCD και ιστορικό στο σύνδρομο Ραπουνζέλ (τράβηγμα μαλλιών χωρίς λόγο), επιμένει πως το να τρώει κανείς τα νύχια του δεν είναι απλά μια κακή συνήθεια. Το μασούλημα των νυχιών, που ξεκινάει κατά την παιδική ηλικία, ονομάζεται ονυχοφαγία και στην πραγματικότητα πρόκειται για μια από τις επαναλαμβανόμενες διαταραχές συμπεριφοράς (όπως είναι το μασούλημα των μαλλιών, το γδάρσιμο του δέρματος, το μάσημα του εσωτερικού των χειλιών).
Σύμφωνα με τον επιστήμονα, πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν περισσότερες από αυτές τις διαταραχές κατά τη διάρκεια της ζωής τους Πότε το δάγκωμα των νυχιών παύει να θεωρείται κακή συνήθεια και αντιμετωπίζεται ως διαταραχή; Σύμφωνα με μελέτες, περίπου το 30% τρώει τα νύχια του, όμως μόνο το 2% πάσχει από κάποια διαταραχή συμπεριφοράς. Και πάλι όμως το θέμα αυτό γίνεται ανησυχητικό όταν κάποιος κατά την πράξη αυτή πληγώνει τα δάχτυλά του, προκαλεί σοβαρές κακώσεις και τέλος δεν μπορεί με τίποτα να πάψει αυτή τη συνήθεια. «Η επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που προκαλεί σωματική βλάβη και πόνο ξεφεύγει από το πλαίσιο της συνήθειας και αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα», εξηγεί ο Penzel και συνεχίζει: «Ναι, είναι ένας τρόπος για να ελέγχει κανείς τα επίπεδα προσαρμογής του νευρικού του συστήματος στα ερεθίσματα του περιβάλλοντός του. Μόνο που δεν είναι κάτι που κάνουμε μόνο όταν είμαστε στρεσαρισμένοι ή σε κίνηση. Το κάνουμε κι όταν είμαστε ευτυχισμένοι ή ενθουσιασμένοι, όταν βαριόμαστε ή δεν κάνουμε κάτι συγκεκριμένο».
Πλέον αρκετοί ερευνητές, ύστερα από μελέτες, εκτιμούν ότι η ονυχοφαγία μπορεί να είναι ανωμαλία γενετικής φύσης, ενώ ταυτόχρονα το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας αντιμετωπίζει με περισσότερη προσοχή επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές που εστιάζονταιστο σώμα, καθώς τείνουν να επηρεάσουν σοβαρά τόσο την υγεία όσο και την καθημερινότητα στη ζωή των ανθρώπων. Τέλος, ο επιστήμονας δεν ξεχνά να χτυπήσει το κουδουνάκι επικινδυνότητας, τονίζοντας: «Μπορείτε πραγματικά να προξενήσετε μεγάλη βλάβη στην υγεία σας καθημερινά. Βλέπω φαλακρές γυναίκες εξαιτίας του συνδρόμου Ραπουνζέλ, ανθρώπους με εκτεταμένες μολύνσεις στα δάχτυλα λόγω της χρόνιας ονυχοφαγίας, βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις, αποστήματα και οδοντικά προβλήματα είναι κάποιοι από τους λόγους που πρέπει να τερματίζεται άμεσα η συγκεκριμένη συνήθεια».
Διαβάστε επίσης