Η Τάμτα είναι έτοιμη να ανέβει στη σκηνή του 64ου Ευρωπαϊκού Διαγωνισμού της Eurovision και να ξεσηκώσει την Ευρώπη με το ξεσηκωτικό «Replay»!
Η δημοφιλής τραγουδίστρια τα κατάφερε και πέρασε για λογαριασμό της Κύπρου στον μεγάλο τελικό, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Μαΐου. Η αγαπημένη τραγουδίστρια από την Γεωργία, η οποία τα τελευταία 15 χρόνια κάνει καριέρα στην Ελλάδα, απολαμβάνει στο έπακρο την επαγγελματική της επιτυχία, ενώ η συμμετοχή της στην Eurovision ήταν μία από τις μεγαλύτερες επιθυμίες της.
Λίγο πριν φύγει για το Ισραήλ και ριχτεί στη μάχη για την καλύτερη δυνατή θέση στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό παραχώρησε συνέντευξη στο κυπριακό περιοδικό Omikron και μίλησε για τη ζωή της, για όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν και την έκαναν αυτό που είναι σήμερα, ενώ αποκαλύπτει και την ηλικία της! Η Τάμτα είναι 38 ετών!
Πόσο σημαντικό είναι να αγαπιέσαι στη ζωή σου;
Όσο σημαντικό μου είναι και το να αγαπώ. Έχω αισθανθεί πολλές φορές αγάπη στη ζωή μου. Κάποιες φορές, μπορεί να μην ήταν απόλυτα αληθινή, αλλά μου αρκεί που την ένιωσα εγώ, μέσα στην ψυχή μου. Η αγάπη, άλλωστε, δεν είναι πάρε δώσε, δεν είναι συναλλαγή. Δεν έχω παράπονο. Έχω δώσει και έχω πάρει πολλή αγάπη στη ζωή μου μέχρι σήμερα. Κι ήταν αληθινή πάντα απ’ τη μεριά μου.
Όσο μεγαλώνεις αγαπιέσαι περισσότερο;
Ναι. Αφήνομαι πιο πολύ. Απ’ την άλλη, είναι και η δουλειά μου τέτοια που, όσο πιο πολλούς ανθρώπους γνωρίζω, τόσο περισσότερη αγάπη εισπράττω. Παρόλα αυτά, οι σταθερές μου είναι δεδομένες: Είναι η κόρη μου, η μαμά μου, ο σύντροφός μου, οι φίλοι μου, οι συνεργάτες μου.
Διαγράφεις εύκολα ανθρώπους από τη ζωή σου;
Καθόλου! Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο.
Για έναν Αιγόκερω, όπως είσαι κι εσύ, αυτό είναι το πιο εύκολο…
Δεν μπορώ να το κάνω αυτό! Είμαι πολύ σταθερή στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Γι’ αυτό και πάρα πολύ δύσκολα θα μπει κάποιος στη ζωή μου, στην καθημερινότητά μου – δεν ονομάζω με ευκολία κάποιον «δικό μου άνθρωπο». Αν δεθώ, όμως, συναισθηματικά, τότε τελείωσε. Αν κάποιον τον αγαπήσω πραγματικά, πάει πια, δεν θα τον ξε-αγαπήσω ποτέ. Γιατί αυτό σημαίνει πως η συγκεκριμένη σχέση έχει περάσει από πολλά στάδια – έχει δοκιμαστεί. Κι είτε χωρίσω, είτε απομακρυνθώ από κάποιον, είτε η απόσταση κάνει στο μέλλον δύσκολη την επικοινωνία μας, αυτός ο άνθρωπος θα είναι για πάντα στην καρδιά μου -με διαφορετικές, σαφώς, συνθήκες- σαν να μην πέρασε μια μέρα. Και στα επαγγελματικά μου, έτσι λειτουργώ: Βρίσκομαι στην ίδια δισκογραφική εταιρεία, την «Minos Emi / Universal» και στο ίδιο γραφείο management, την «Ερωδιός Live», από την αρχή της καριέρας μου, ενώ και οι συνεργάτες μου παραμένουν οι ίδιοι.
Πάντα λειτουργούσε σωστά το ένστικτό σου;
Αναγκάστηκα να το βάλω σε εφαρμογή (χαμογελά). Όπως πολύ καλά ξέρεις, δεν είμαι μία γυναίκα που της ήρθαν όλα βολικά στη ζωή. Δυσκολεύτηκα. Ιδιαίτερα στην αρχή. Υπήρξα ένα κορίτσι που μεγάλωσε σε μια χώρα με πολύ δύσκολες συνθήκες, που παντρεύτηκα και χώρισα προτού ακόμη ενηλικιωθώ ουσιαστικά, που απέκτησα το παιδί μου ενώ εγώ ακόμη μέσα μου ήμουνα ένα παιδί, που ήρθα σε μία ξένη για μένα τότε χώρα, την Ελλάδα, για μια καλύτερη ζωή χωρίς να μιλάω ούτε μία ελληνική λέξη, επειδή η μαμά μου εργαζόταν ήδη στην Αθήνα και μου είπε «έλα να ζήσουμε όλοι μαζί εδώ σαν οικογένεια»… Αυτό που θέλω να σου πω, είναι πως οι συνθήκες της ζωής μας ενεργοποιούν πράγματα που ούτε καν φανταζόμασταν πως έχουμε μέσα μας.
Άτυχη, λοιπόν, στα πρώτα χρόνια της ζωής σου;
Όχι, όχι. Καθόλου! Το αντίθετο. Πολλές φορές, κάνω το σταυρό μου και λέω: «Σε ευχαριστώ Θεέ μου, που τα έζησα όλα αυτά!». Ευχαριστώ τις δυσκολίες μου! Γιατί έτσι έμαθα νωρίς να εκτιμώ. Και να βάζω προτεραιότητες.
Όσοι ξέρουν την ιστορία σου, ακόμη και λεπτομέρειες που ίσως δεν έχεις αναφέρει ποτέ δημόσια, σε θαυμάζουν… Γιατί είσαι μία survivor!
Όταν μου συνέβησαν κάποια πράγματα στη ζωή μου, απλά συνέβησαν -γιατί δεν είχα εγώ προσωπική ευθύνη γι’ αυτά- και τα δέχτηκα. Αλλά δεν έμεινα εκεί. Απ’ την άλλη, δεν καταλάβαινα τότε ότι αυτά τα γεγονότα θα ήταν η «προίκα» μου για τα χρόνια που θα ακολουθούσαν. Εξάλλου, πολύ δύσκολα θα δώσω «πόντους» στον εαυτό μου για το οτιδήποτε, αν και, όταν μπορεί να με καταβάλει κάτι ψυχολογικά, λέω στον εαυτό μου: «Τάμτα, σκέψου πού ήσουνα είκοσι χρόνια πριν και πώς ζούσες!». Για να πάρω δύναμη μέσα μου. Είμαι πολύ αυστηρή με μένα, Γιάννη. Απαιτώ πολλά απ’ τον εαυτό μου! Μου συμβαίνει δε και το εξής: Μεγαλώνοντας, παρόλο που έγινα ψυχικά πιο δυνατή, έγινα και πιο ευαίσθητη. Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, αλλά το καταλαβαίνω με διάφορες λεπτομέρειες.
Σ’ αρέσει αυτό;
Πολύ! Είναι μία ισορροπία μέσα μου.
Είσαι περήφανη πια για σένα;
Πολύ! Είμαι πολύ περήφανη για όσα έχω καταφέρει. Και, θα σου φανεί ενδεχομένως παράξενο, αλλά δεν διαγράφω τίποτα απ’ τη ζωή μου, απ’ το παρελθόν μου. Πολλές φορές, κάθομαι και σκέφτομαι πόσα αντιφατικά πράγματα έχω ζήσει και λέω: «Πώς γίνεται!»… Την αγαπώ τη ζωή μου! Είμαι 38 χρόνων πια, αλλά αν μου έλεγες πριν από 20 χρόνια, όσο ζούσα ακόμη στη Γεωργία, πως «κάποια στιγμή θα πας στη Eurovision», δεν θα το πίστευα. Να, όμως, που το ζω και αυτό!
Τη λες πάντως την ηλικία σου…
Μου κάνεις πλάκα; Γιατί να μην την πω; Είμαι πολύ περήφανη για τα 38 μου χρόνια!
Με τι θέση θα ήσουν ευχαριστημένη στη Eurovision;
Θέλω να δω μία εμφάνισή μου, που να με παρακολουθήσω μετά από λίγο και να πω: «Μπράβο, αυτό που ήτανε να κάνεις, το έκανες καλά!». Αυτό. Και να κάνω υπερήφανους τους Κύπριους που με εμπιστεύτηκαν. Τα άλλα δεν με νοιάζουν τόσο. Ταυτόχρονα, καταλαβαίνω ότι είναι ένας διαγωνισμός… Πιστεύω πως το να καταφέρουμε να είμαστε στις 10 πρώτες χώρες από τις 42 που συμμετέχουν, είναι επιτυχία. Καταλαβαίνω, βέβαια, το γενικότερο κλίμα που υπάρχει, τη χαρά, την ανυπομονησία, την προσδοκία που επικρατεί στα στοιχήματα, την αγάπη που έχει ο κόσμος σ’ αυτό το διαγωνισμό, αλλά ταυτόχρονα εγώ θέλω να είμαι focus στο στόχο μου, που είναι μία πολύ καλή performance. Θυμάμαι, για παράδειγμα, τότε που είχε κερδίσει η Έλενα, μέχρι κι εγώ είχα βγει στους δρόμους να πανηγυρίσω. Θέλω να καταφέρω κάτι αξιοπρεπές. Αυτό. Γιατί, ξέρεις, πριν πάρω την απόφαση να εκπροσωπήσω την Κύπρο στη Eurovision,κάθισα και σκέφτηκα το εξής: «Για σένα τι θα αλλάξει αν πας; Θα είσαι ακριβώς η ίδια. Οπότε να πας».
Ζεις το όνειρό σου τώρα Τάμτα, έτσι;
(χαμογελά) Όχι. Τα όνειρά μου είναι πολύ πιο βαθιά, πολύ πιο μεγάλα και πολύ πιο ουσιαστικά! Τα όνειρά μου αφορούν εμένα, όχι την καριέρα μου. Είναι πιο ανθρώπινα. Αφορούν στο παιδί μου, σε μένα, στην εξέλιξή μου ως άνθρωπος. Η ουσία της ζωής μου δεν είναι η δουλειά μου.
Τα δευτερόλεπτα πριν ανέβεις στη σκηνή της Eurovision, τι θα κάνεις;
Θα κάνω το σταυρό μου. Και μετά θα βγω στο stage να τραγουδήσω και να δώσω τον καλύτερο απ’ τον καλύτερό μου εαυτό. Για την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Γεωργία και το «Replay»!
Διαβάστε επίσης