Η Χρισίνα Παυλίδου, σε συνέντευξη που παραχώρησε το περιοδικό “ΟΚ” λίγο πριν φύγει το 2019, μίλησε μεταξύ άλλων για την κριτική που δέχτηκε μέσα στα χρόνια και το γερό στομάχι που πρέπει να διαθέτει ένας ηθοποιός στο χώρο της υποκριτικής.
“Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου, πριν ακόμα πάω να σπουδάσω, δέχομαι κριτική. Η κόρη της Άλκηστις, η ανιψιά του Χαραλάμπους και μετά η γυναίκα του Γιώργου. Οι σειρές του Γιώργου είχαν πάντα την τιμητική τους μέσα στα περιοδικά, είμαι σίγουρη ότι οι δημοσιογράφοι έτριβαν τα χέρια τους μόλις ανακοινωνόταν μια νέα δουλειά του, γιατί είχαν υλικό για να σχολιάζουν. Όχι πάντα καλοπροαίρετα, λυπούμαι που το λέω. Σχόλια τύπου “Βάζει την γυναίκα του, την πεθερά του, την κουνιάδα του και τα παιδιά του”. Όλο αυτό ήταν κουραστικό τα πρώτα χρόνια αλλά μετά απλά το συνηθίσαμε. Ε ναι, λοιπόν, θα προτιμούσα τα παιδιά μου να ακολουθήσουν άλλο δρόμο που δεν θα χρειάζεται να αποδείξουν κάτι ή να δέχονται συνέχεια κριτική”.
Στη συνέχεια, πήραν μέρος στην συνέντευξη και τα τέσσερα παιδιά της, τα οποία απάντησαν για το αν δέχτηκαν bullying για την αναγωρισιμότητα των γονιών τους, πως το διαχειρίζονταν και αν οι ίδιοι θα ακολουθούσαν την πορεία τους.
“Γενικά νιώθω ένα βάρος λόγω του ονόματος που έχουν αφήσει οι γονείς μου, ότι ίσως θα υπάρχει μια σύγκριση μαζί τους σε ότι και αν κάνω στην ζωή μου και γι΄αυτό μπορεί να μην τόλμησα να ακολουθήσω ένα καλλιτεχνικό δρόμο, αν και υπάρχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Όταν ήμουν μικρός βέβαια, δεν ξεχνάω τις ατελείωτες ουρές σε πάρτι γενεθλίων για να πάρουν αυτόγραφο από την μαμά μου σε σημείο που δεν μπορούσα να πλησιάσω, ή τον κακό χαμό που γινόταν στο σχολείο όταν ερχόταν να με πάρει και της έλεγα να με περιμένει έξω. Περισσότερο στην εφηβεία, απέφευγα να κυκλοφορώ δημόσια μαζί τους αλλά τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα πόσο ανώριμος ήμουν
Στο δημοτικό και γυμνάσιο αρκετές φορές συμμαθητές ου μου συμπεριφέρονταν άσχημα και συχνά η κατάσταση εξελισσόταν σε bullying όπως και σε σχόλια τύπου “Νομίζεις ότι κάποια είσαι επειδή οι γονείς σου εν γνωστοί;”, ενώ εγώ ήμουν πολύ ντροπαλό παιδί και απέφευγα να μιλώ για τους γονείς μου
Κάποιες φορές νιώθουμε λίγο άβολα που μας κοιτάνες όλοι όπου πάμε και που μερικοί μας σχολιάζουν χωρίς να μας γνωρίζουν προσωπικά. Όμως καταλαμβαίνω ότι είναι κι αυτό ένα μέρος της δουλειάς και σίγουρα νιώθω περηφάνια που πολύς κόσμος πλησιάζει τους γονείς μου και τους δείχνει τόση αγάπη και εκτίμηση”
Διαβάστε επίσης