Hallocy

Xριστιάνα Αριστοτέλους: «Η σχέση μου με τον Γιώργο δεν είναι μία φλατ σχέση, είναι μία έντονη σχέση»

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ακόμη και μετά από τόσες συνεντεύξεις μαζί με ένα από τα πιο προβεβλημένα πρόσωπα της κυπριακής τηλεόρασης, η Χριστιάνα πάντοτε κρατάει «άσους στο μανίκι» της για την «έκπληξη» που σε περιμένει στη γωνία.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ.

Καθόμαστε στον διθέσιο καναπέ της, στο καμαρίνι της, στον Alpha, και ο Γιώργος μόλις της έχει στείλει μία φωτογραφία του αγκαλιά με τη Μελίνα, απ’ το σπίτι όπου βρίσκονται, συνοδευμένη με κόκκινες-ροζ-μπλε-πορτοκαλί καρδούλες – η Μελίνα λέει πως «η μάμα είναι η καλύτερη του κόσμου!». Μου τη δείχνει και χαμογελάει – η σωστή πάσα στη σωστή στιγμή.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, «κρίση στη σχέση» σου με τον Γιώργο; Fake news η «είδηση»;
Δεν ισχύει τίποτα απ’ ό,τι άκουσες (γελάει). Κοίτα, όλες οι σχέσεις περνάνε κρίση. Αλλά, ποτέ δεν περάσαμε με τον Γιώργο το είδος της κρίσης που κατά καιρούς γράφεται και συζητιέται. Έχουμε τα θέματά μας, όπως όλα τα υγιή ζευγάρια, αλλά όχι στον ακραίο βαθμό που «φαντάζονται» κάποιοι. Αυτό το καλοκαίρι, ωστόσο, δεν ξέρω γιατί, ήταν «το καλοκαίρι του χωρισμού μας». Με ποια έννοια; Όπου πήγαινα, με όσους μιλούσα -γνωστούς μας, κυρίως- με ρωτούσαν το ίδιο πράγμα: «Χωρίσατε;» (γελάει).

Γιατί λες να προέκυψε ένα τέτοιο θέμα το καλοκαίρι;
Θα σου πω τι νομίζω. Ο κόσμος με έχει δει πολλές φορές τους τελευταίους μήνες να κυκλοφορώ μόνη μου ή μαζί με τα παιδιά. Αλλά, αυτό συμβαίνει επειδή είναι πολύ διαφορετικά τα προγράμματά μας με τον Γιώργο – όχι γιατί αποφεύγουμε ο ένας τον άλλον (γελάει). Υπήρχαν μέρες που, λόγω των προπονήσεών του, τον βλέπαμε για λίγο το μεσημέρι στο σπίτι κι έπειτα ξανά το βράδυ που ήθελε να ξεκουραστεί, γιατί θα είχε και πάλι πολύ πρωινό ξύπνημα. Δεν σου κρύβω, πάντως, πως πριν από λίγες μέρες με ρώτησε και ο Γιώργος -ενώ δεν είναι από τους ανθρώπους που θα κάτσει να ασχοληθεί με το τι «γράφεται» και τι «λέγεται»- «μα, γιατί ακούγεται τόσο πολύ ότι χωρίσαμε;». Η αιτία που βρίσκω είναι αυτή που σου προανέφερα.

Είσαι, λοιπόν, η εξαίρεση του κανόνα «καπνός χωρίς φωτιά…»;
Με εκνευρίζει αυτή η ατάκα! Ούτε «φωτιά» υπάρχει, ούτε «καπνός», ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά στη σχέση μου με τον Γιώργο. Άλλωστε, έχω ζήσει στιγμές απείρου κάλλους αυτά τα 20 χρόνια που είμαι στην τηλεόραση και έχω καταλάβει πως όταν θέλει κάποιος να φτιάξει ένα «σενάριο» για σένα -για τους χι ψι λόγους- το «καταστρώνει» χωρίς καμία αφορμή. Είχα αντιμετωπίσει πολλούς «καπνούς» στο παρελθόν, χωρίς καμία απολύτως «φωτιά»!

Εσύ, πώς αντιμετωπίζεις πια αυτές τις φήμες;
Δεν με ενοχλούν. Πια. Βεβαίως, υπήρξαν πράγματα στο παρελθόν τα οποία με είχαν ενοχλήσει πολύ. Πάρα πολύ! Και για τα οποία έκλαψα πολύ, διερωτώμενη «μα, πώς γίνεται να λένε αυτό για μένα;». Η εμπειρία, όμως, η ωριμότητα, η κατανόηση των ανθρώπινων αδυναμιών, είναι μεγάλοι «δάσκαλοι». Πλέον, φιλτράρω πολύ διαφορετικά τα πράγματα.

Ποιο είναι το κομμάτι εκείνο της «αλυσίδας» στη σχέση σου με τον Γιώργο που πιστεύεις πως δεν σπάει ποτέ;
Θα σου πω το εξής: Η σχέση μου με τον Γιώργο δεν είναι μία φλατ σχέση – είναι μία έντονη σχέση. Εγώ δε, είμαι πιο έντονος χαρακτήρας σε σχέση με τον Γιώργο. Του λέω, λοιπόν, μια μέρα γελώντας: «Να σου πω κάτι; Μετά από τόσες “μάχες” που δώσαμε οι δυο μας μέχρι να βρούμε τις ισορροπίες μας, νομίζω πως είναι κρίμα να χωρίσουμε ποτέ!». Επίσης, πιστεύω πως κάθε ζευγάρι, όταν πια δημιουργεί τη δική του οικογένεια, δίνει έναν αγώνα προκειμένου να περάσει στην οικογένειά του τα βιώματα που είχε και το ίδιο – εκεί ίσως οι αντιλήψεις, οι στάσεις ζωής, να είναι διαφορετικές.

Ερωτεύτηκες έντονα στο παρελθόν;
Ερωτεύτηκα, αλλά με κάποιο «μαγικό» τρόπο, όταν πια έχεις βρει τον άνθρωπό σου και έχεις δημιουργήσει τη δική σου οικογένεια, το παρελθόν διαγράφεται. Ειδικά, κάποιες σχέσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή μου και τους οποίους έχω σε ένα βάθρο, αλλά είναι και άνθρωποι με τους οποίους έζησα μαζί που αν δεν ξαναπούμε «καλημέρα» δεν θα με ενοχλήσει καθόλου.

Δεν είναι τραγικό να καταλήγει έτσι η σχέση σου με έναν άνθρωπο, με τον οποίο ήσασταν καθημερινά μαζί;
Το τραγικό είναι να έχεις κάνει τραγικές επιλογές!

Εσύ, έκανες;
Ας πούμε ότι κοιτώντας πίσω δεν θα έκανα ξανά κάποιες από αυτές τις επιλογές.

Μερικοί έρωτες είναι χάσιμο χρόνου, λοιπόν;
Ναι. Ναι. Είναι θλιβερό να αντιλαμβάνεσαι πως έχασες χρόνο με κάποιους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή σου αλλά, με βάση την προσωπική μου εμπειρία, συμβαίνει – υπάρχουν άνθρωποι που θα προτιμούσα να μην είχαν υπάρξει στη ζωή μου ποτέ.

Αντίστοιχα, υπήρξαν και χωρισμοί σου που σε οδήγησαν σε ακραίες συμπεριφορές;
Όχι, το ήλεγχα πάντα. Στενοχωριόμουν, αλλά δεν γινόμουν μία «τραγική φιγούρα». Αλλά και αυτό έχει να κάνει με την ωριμότητα και με το πώς αντιλαμβάνεσαι στην πορεία του χρόνου τα πράγματα. Επειδή δε, τα τελευταία χρόνια «δουλεύω» με τον εαυτό μου, βάζω τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και στη σωστή τους βάση – δεν τα μεγαλοποιώ, δεν παίρνω προσωπικά τα θέματα που προκύπτουν στις ανθρώπινες σχέσεις. Είμαι cool, είμαι καλά με τον εαυτό μου και αγαπώ τους ανθρώπους γύρω μου.

Μου το χαλάς με τον νεραϊδόκοσμο της σκέψης σου…
Καθόλου. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα της επιλογής του. Γιατί εγώ π.χ. να πρέπει να θυμώσω με κάποιον συνεργάτη μου αν θελήσει να κάνει μία άλλη επιλογή για τον εαυτό του;

Δεν θα το θεωρήσεις «προδοσία» αυτό;
Όχι. Δεν είναι «προδοσία» το να αποφασίσει κάποιος άνθρωπος να κάνει μία άλλη επιλογή για τον εαυτό του. Γιατί όλα θα πρέπει να περιστρέφονται γύρω από μένα; Άλλος άνθρωπος, άλλα «θέλω», άλλες επιλογές.

Ούτε στα πρώτα χρόνια της καριέρας σου αισθάνθηκες πως ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από σένα;
Ποτέ! Τι είμαι εγώ;

Θα ήταν λογικό, όμως, να λειτουργήσει αλαζονικά το κορίτσι του συνοικισμού που ξαφνικά ξεκινάνε να του μιλάνε όλοι με το μικρό του όνομα στον δρόμο και παίρνει «υπόσταση»…
Βλακείες! Ποτέ δεν το ένιωσα αυτό!

Υπήρξε περίοδος στο παρελθόν που η ζωή σου να ήταν μόνο η δουλειά σου, Χριστιάνα;
Φυσικά! Τα περισσότερα από τα χρόνια που είμαι στη δουλειά ήταν έτσι. Θυμάμαι π.χ. πως πήγαινα στο Mega στις 8:00 το πρωί και έφευγα για να πάω στο σπίτι μου -δηλαδή, για να κάνω ένα μπάνιο και να κοιμηθώ- στη 1:00 τα ξημερώματα. Αυτά ήταν πολύ μοναχικά χρόνια. Ήμουνα, θυμάμαι, «αναγκαστικά» στο σπίτι το Σαββατοκύριακο και σκεφτόμουν «πότε θα έρθει η Δευτέρα για να πάω πίσω στη δουλειά;». Γιατί, δεν ήξερα τι να κάνω στο σπίτι! Δεν είχα κανέναν να τον πάρω τηλέφωνο και να του μιλήσω. Να πω μια κουβέντα. Να πάμε για έναν καφέ και να βγω από το «περιβάλλον» της δουλειάς. Κρατούσα το τηλέφωνο και σκεφτόμουν: «Μα, ποιον να πάρω τώρα τηλέφωνο και να του ανοίξω την καρδιά μου; Δεν έχω κανέναν!». Αλλά, ήταν λογικό. Γιατί, όλες οι σχέσεις θέλουν «δουλειά» – και οι φιλικές.

Όταν, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι σου λένε να πάτε να κάνετε μαζί πράγματα και εσύ τους απαντάς συνεχώς «δεν μπορώ, έχω δουλειά, έχω live links, έχω εκπομπή, έχω promotion, έχω χίλια δυο πράγματα να κάνω, μια άλλη μέρα να το κανονίσουμε», ε, κάποια στιγμή θα σταματήσουν να σε παίρνουν τηλέφωνα. Κι εγώ το ίδιο θα έκανα αν ήμουν στη θέση τους.

Κι έτσι οι Κυριακές ήταν οι χειρότερές σου μέρες;
Ναι. Ήταν. Οι Κυριακές μου ήταν χάλια! Η Κυριακή ήταν μία μελαγχολική μέρα για μένα. Μπορούσε κάποιος που παρακολουθούσε τα τηλεοπτικά shows που παρουσίαζα, τις καθημερινές εκπομπές, να σκεφτόταν για μένα τέτοιο πράγμα; Κι όμως. Αυτό συνέβαινε. Άκουγα και κάτι τραγούδια που έλεγαν για «χαρούμενες Κυριακές» και σκεφτόμουν «μα, τι τους αρέσει στις Κυριακές;» ενώ, απ’ την άλλη, δεν καταλάβαινα γιατί οι άνθρωποι λένε τη Δευτέρα «τσαγκαροδευτέρα».

Ξαναβρήκες ποτέ, στην πορεία της ζωής σου, τους «χαμένους» σου φίλους;
Όχι. Μα, τους φίλους μου ξεκίνησα να τους χάνω προτού ακόμη τελειώσω το σχολείο. Ήταν οι συνθήκες της ζωής μου τέτοιες που ξεκίνησα να δουλεύω -στα promotions, κυρίως- από πολύ νωρίς. Οπότε, από όλα τα parties, από όλες τις συνάξεις, από όλες τις εκδρομές με συμμαθητές, από όλες τις «χαλαρές στιγμές» σε καφετέριες, εγώ ήμουν απούσα.

Σου λείπουν σήμερα αυτές οι αναμνήσεις που εσύ δεν μπορείς να έχεις;
Μου λείπουν, ναι. Ωστόσο, είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν πως σε όλες τις περιπτώσεις κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Όσο καλό κι αν είναι το σενάριο που έχεις τη δεδομένη περίοδο της ζωής σου.

Έχεις φίλους πια;
Ναι, έχω. Και από τη δουλειά πια έχω φίλους – αληθινούς φίλους. Δεν είμαι, άλλωστε, από αυτές που θεωρούν πως είναι «απαγορευτικό» να κάνεις φιλίες στον εργασιακό σου χώρο, γιατί και η δουλειά είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας μας όπου συνυπάρχουν όλων των ειδών οι προσωπικότητες. Βέβαια, είναι πολύ πιο έντονος ο ανταγωνισμός στον χώρο της τηλεόρασης για τέτοιου είδους σχέσεις – σαν να πρέπει να έχεις «χαρτί γιατρού» πως δεν πρέπει να είσαι και πολύ καλά για να ξεκινήσεις να κάνεις αυτή τη δουλειά. Καταλαβαίνω, βέβαια, την επιφυλακτικότητα του κόσμου για τον «αγγελικά πλασμένο», για κάποιους, τηλεοπτικό χώρο, γιατί οι περισσότεροι που δουλεύουν στην τηλεόραση δεν είναι straight forward χαρακτήρες.

Και, προσωπικά, με ενοχλεί αυτό. Αλλά, έμαθα πια, έπειτα από τόσα χρόνια «σκληρής προπόνησης» στον χώρο, να το διαχειρίζομαι: Ξέρω πού πρέπει να μιλάω ανοιχτά και πού πρέπει να φυλάω τα νώτα μου. Την πάτησα πολλές φορές στο παρελθόν, δεν σημαίνει πως δεν θα την ξαναπατήσω – αλλά, ίσως, να έχω μειώσει τις πιθανότητες να ξανασυμβεί.

Μετανιώνεις, τελικά, γι’ αυτόν όλο τον χρόνο που αφιέρωσες στο παρελθόν για τη δουλειά σου, χάνοντας «στιγμές»;
Όχι, δεν μετανιώνω. Ακόμη κι αν αυτό γινόταν σε υπερβολικό βαθμό. Όλα θέλουν τον χρόνο τους. Τώρα πια αφιερώνω χρόνο στους ανθρώπους που αγαπώ και κάποια πράγματα δεν τα διαπραγματεύομαι: Δεν θα ξαναχάσω σημαντικές στιγμές της οικογένειάς μου για χάρη της δουλειάς, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Ούτε ένα δευτερόλεπτο. Τι είναι, άλλωστε, η ζωή μας; Οι άνθρωποι που έχουμε στην καθημερινότητά μας και οι στιγμές που ζούμε μαζί τους. Μια στιγμή με τα παιδιά μου, είναι όλες οι τηλεοπτικές επιτυχίες του κόσμου!

Αφότου παντρεύτηκες άλλαξες την κοσμοθεωρία σου;
Δεν έχει να κάνει με τον γάμο. Έχει να κάνει με τα παιδιά. Ένας πολύ καλός μου φίλος μου είπε πως «ο γάμος ξεκινά αφότου κάνεις παιδιά, όχι όταν παντρεύεσαι» – και έχει απόλυτο δίκιο.

Τι ζώδιο είσαι;
Είμαι Ζυγός με ωροσκόπο Τοξότη.

Ισορροπίστρια, λοιπόν;
Μπα… Δεν πιστεύω πάντα στις ισορροπίες. Πιστεύω στις μεγάλες ανατροπές. Γιατί, μόνο με τις μεγάλες ανατροπές πας μπροστά! Προσωπικά, δεν φοβάμαι τις αλλαγές. Το έχει δείξει και η πορεία μου, άλλωστε: Όποτε έχει χρειαστεί να κάνω κάποια αλλαγή, την έκανα χωρίς να έχω στο μυαλό μου το επόμενό μου βήμα. Δεν ήμουν ποτέ υπολογίστρια.

Θα μπορούσες κάποια στιγμή να αποφασίσεις να σταματήσεις την τηλεόραση – όπως έκανε τον Ιούνιο η αντίστοιχη Ελληνίδα «βασίλισσα»;
Έλα μωρέ, γελάω με τους «τίτλους»… Κοίτα, κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα. Αλλά, προσωπικά, κάνω αυτό που θέλω αυτή τη στιγμή και σε αυτό θέλω να παραμείνω. Θέλω να «αφυπηρετήσω» από την τηλεόραση – προφανώς από άλλη θέση. Γιατί αγαπώ ουσιαστικά το Μέσο, δεν το αγαπώ επειδή «με δείχνει η τηλεόραση», ούτε επειδή ο κόσμος με αναγνωρίζει στον δρόμο και βγάζουμε φωτογραφίες. Δεν μπήκα στην τηλεόραση για να γίνω «διάσημη».

Info: Η εκπομπή «Με αγάπη Χριστιάνα» κάνει πρεμιέρα σήμερα Δευτέρα στις 15:30 από τον Alpha Κύπρου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΤΤΗΣ
STYLING: SHONA MUIR
MAKE UP: ILONA GARAMVOLGYI
ΜΑΛΛΙΑ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΗΛΙΑΔΗΣ (HAIR SPRAY)

like.philenews

Exit mobile version