Με κάθε σεβασμό αποχαιρέτησαν συγγενείς και φίλοι την μεγάλη ηθοποιό της Κύπρου, Άλκηστη Παυλίδου, η οποία από σήμερα πέρασε στην αιωνιότητα.
Από τον Ιερό Ναό του Αποστόλου Ανδρέα στο Πλατύ όπου τελέστηκε η νεκρώσιμος ακολουθία η κυρία Παυλίδου οδηγήθηκε στην τελευταία της κατοικία.
Επικήδειο λόγο εκφώνησε η μια εκ των δυο της κόρων, η Χριστίνα Παυλίδου.
«Νιώθω μικρή να αποτυπώσω στο χαρτί όλα αυτά που εσύ πρέσβευες. Για εμένα και την Κύνθια ήσουν η μάμα μας. Το αγαπημένο πλάσμα που μας φρόντισε, μας μεγάλωσε, μας δίδαξε. Μας συμβούλευσε, μας πόνεσε… στάθηκε δίπλα μας στις χαρές μας. Όλο αυτό όμως που ζούμε τις τελευταίες μέρες έχει μια αίσθηση ότι δεν ήσουν μόνο δική μας μάμα. Αλλά πολλών ανθρώπων. Η μάνα του λόχου όπως είπε και ο αγαπημένος συνάδελφος Δημήτρης Ξύστρας. Η μάνα του Θεάτρου. Η μάνα πολλών ανθρώπων», είπε μεταξύ άλλων εισαγωγικά η Χριστίνα.
«Μέχρι πριν 15 μέρες που ήσουν σχεδόν ανήμπορη στο κρεβάτι η έννοια σου ήταν να πάμε να στείλουμε λεφτά σε μια άγνωστη σου γυναίκα στην Ελλάδα. Που είναι πολύτεκνη μου έλεγες, είναι κρίμα. Μάμα μου, που την ξέρεις, πολλοί δεν λένε την αλήθεια μέσα στο facebook. Και τότε θυμάμαι θύμωσες.
Συγχωρέστε με δεν έχω σκοπό να πω μεγάλα λόγια, ούτε έχω ανάγκη να κερδίσω τον θαυμασμό από κανέναν. Ό,τι έκανε το έκανε κρυφά, σιγανά και ταπεινά. Παρά την αγάπη του κόσμου και τα πολλά μπράβο που άκουσε στη ζωή της», συνέχισε.
«Είμαι σίγουρη ότι πολλοί θα ήθελαν να μιλήσουν γι’ αυτή. Πάντα πρώτη, ακούραστη, διαβασμένη. Ακόμα κι όταν αρρώστησε ποτέ δεν παραπονέθηκε. Ποτέ δεν ζήτησε ιδιαίτερη μεταχείριση. Ακόμη κι όταν ήταν καταβεβλημένη από τις θεραπείες πήγαινε στη δουλειά της, πάντα με χαρά, με ένα γλυκό στο χέρι για να γλυκάνει τα παιδιά του συνεργείου, τους συναδέλφους της. Πάντα με μια γλυκιά κουβέντα για όλους. Μια συμβουλή και μια αγκαλιά», είπε.
Η Χριστίνα έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους οικογενειακούς «ρόλους» της κυρίας Παυλίδου. Ως κόρης, ως πεθεράς, ως νονάς, ως αδελφής, ως θείας, ως γιαγιάς και ως συζύγου.
Ο ρόλος της γιαγιάς έγινε τελευταία αναφορά απ’ την κόρη της. «Τα εγγόνια της ήταν η χαρά της. Η ξεκούραση της. Το φως της ζωής της. Ακούραστα τους έτρεχε, τους έπαιζε, τους κανάκευε, τους συμβούλευε. Ήταν περήφανη για κάθε μικρή και μεγάλη τους επιτυχία. Δίπλα τους σε κάθε δυσκολία… Τα αγαπούσε και τα έξι τόσο πολύ. Μα τόσο πολύ. Και δεν ξεχώριζε κανένα».
«Η αυλαία δεν κλείνει με το σήμερα. Ανοίγει στην καινούργια, στην αληθινή ζωή. σε αγαπούμε, αιωνία σου η μνήμη», κατέληξε η Χριστίνα Παυλίδου.
Αιωνία σας η μνήμη κυρία Παυλίδου.