Ο Κωνσταντίνος Δρούλιας αποτελεί έναν από τους καλλιτέχνες που δυστυχώς έμειναν άνεργοι εξαιτίας της ραγδαίας εξάπλωσης του κορονοϊού στην Ελλάδα, η οποία έφερε νέα πιο αυστηρά μέτρα από πριν.
Τα καταστήματα εστίασης, τα νυχτερινά κέντρα και τα μαγαζιά γενικότερα θα κλείνουν πλέον στις 12:00 τα μεσάνυχτα και θα λειτουργούν χωρίς μουσική. Αυτό έχει ως συνέπεια τραγουδιστές, καλλιτέχνες και μουσικοί να μένουν άνεργοι και όπως είναι επόμενο να αντιδρούν στην αυστηροποίηση των μέτρων.
Ο Κωνσταντίνος Δρούλιας, τραγουδιστής και μέλος του συγκροτήματος «Droulias Brothers» μιλάει αποκλειστικά στο TLIFE και εξηγεί τη δική του πλευρά και το πώς τα νέα μέτρα επηρεάζουν τη ζωή του αλλά και χιλιάδων ακόμη συναδέλφων του.
Κωνσταντίνε, δεν είναι η πρώτη φορά που σε βλέπουμε να μιλάς δημόσια για ένα θέμα που αφορά και πάλι τον κορονοϊό. Την προηγούμενη φορά νόσησες αν και διπλά εμβολιασμένος, τώρα είσαι σε ακόμα δυσάρεστη θέση…
Όλοι οι άνθρωποι που εργαζόμαστε στον κλάδο της εστίασης βρισκόμαστε σε δυσάρεστη θέση. Θα μιλήσω όμως, για το δικό μας επάγγελμα, είμαι μουσικός, είμαι τραγουδιστής. Βρεθήκαμε λίγο πριν την αλλαγή του έτους άνεργοι. Άνεργοι, χωρίς να ξέρουμε πώς θα αποζημιωθούμε γι’ αυτό. Οι αποφάσεις πάρθηκαν χωρίς τον ξενοδόχο.
Πώς θα κάνουμε εμείς Πρωτοχρονιά; Πως θα αποζημιωθούν αυτοί οι άνθρωποι; Λένε για τους καλλιτέχνες ότι έχουμε λεφτά. Δεν είναι έτσι. Και τους καλλιτέχνες πρέπει να κλαίμε και τους ανθρώπους που εργάζονται στους χώρους αυτούς. Τα πράγματα είναι δύσκολα.
Για πολλοστή φορά μέσα σε δύο χρόνια βρισκόμαστε άνεργοι χωρίς να ξέρουμε τι θα ακολουθήσει. Ακολουθήσαμε μέχρι τώρα κατά γράμμα όλα όσα μας είπαν αλλά βλέπουμε να επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία από την αρχή.
Πιστεύεις ότι θα εισακουστεί η τοποθέτησή σου μέσα από τα social media ή πρέπει να γίνει μία πιο συντονισμένη προσπάθεια από τους καλλιτέχνες;
Ο μόνος τρόπος που έχουμε όλοι καλλιτέχνες για να πολεμήσουμε αυτή την κατάσταση – γιατί αλλιώς δεν ακουγόμαστε – είναι να απαγορεύσουμε την πρόσβαση στη μουσική μας. Τι να το κάνω το να βλέπω παραμονή Πρωτοχρονιάς τραγουδιστές κι εμένα μαζί στα κανάλια; Προσωπικά αν μου γινόταν πρόταση για τηλεοπτικό εορταστικό δεν θα πήγαινα.
Και λέω ότι δεν θα πήγαινα όχι γιατί έχω κάποιο πρόβλημα με την τηλεόραση αλλά γιατί είναι ένας τρόπος να δείξω πως πρέπει να αποζημιωθούμε γι’ αυτό που γίνεται. Δεν μπορούμε να σας διασκεδάζουμε τζάμπα. Είναι δουλειά μας, ζούμε από αυτό, συντηρούμε τις οικογένειές μας.
Αν υπήρχε η δυνατότητα να μιλήσεις με τον πρωθυπουργό, κ. Μητσοτάκη, τι θα του έλεγες;
Θα του μιλούσα ως εκπρόσωπος των τραγουδιστών και των μουσικών. Ο κλάδος της εστίασης είναι τεράστιος. Συμφωνώ ότι σε όλα τα clubs και τα νυχτερινά κέντρα είναι εύκολη η μετάδοση του ιού. Αν δεν τηρούνται τα μέτρα και όλα αυτά που ορίζει η Πολιτεία όντως θα υπάρχει υπερμετάδοση.
Αλλά πλέον μπαίνουν μόνο οι εμβολιασμένοι στα μαγαζιά. Δεν μπόρεσαν να ελέγξουν τα πλαστά πιστοποιητικά και την υπερπληρότητα, αλλά δεν ευθυνόμαστε εμείς. Δεν ευθύνεται ο καλλιτέχνης ή ο σερβιτόρος που εργάζεται στον χώρο της εστίασης. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι περιμέναμε την ημέρα της Πρωτοχρονιάς για να κάνουν τζίρο και να βγάλουν όλα τα έξοδά τους. Ποιος θα τα αποζημιώσει όλα αυτά; Είμαι αντίθετος στα μέτρα που λήφθηκαν.
Με άλλους συναδέλφους σου ή με εργαζόμενους οικογενειάρχες από την εστίαση έχεις μιλήσει για την κατάσταση; Τι σου λένε;
Έχω μιλήσει με συναδέλφους. Γενικά υπάρχει μια φιλοσοφία στο ελληνικό μουσικό στερέωμα: μη λες πολλά. Έτσι είμαι και εγώ, αλλά στο σημείο αυτό που φτάσαμε πρέπει κάποιος να μιλήσει ανοιχτά. Κάποιοι είναι πολύ δυσαρεστημένοι και έχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα. Περίμεναν τις γιορτές εδώ και δύο χρόνια, να εργαστούν και να πληρώσουν τα έξοδά τους. Το ρίχνουν λίγο στους πολίτες και στην ατομική ευθύνη, ότι τα κρούσματα έχουν αυξηθεί.
Είμαι ένα νέο παιδί, 30 χρονών, έχω μεγαλώσει και σπουδάσει σε αυτή τη χώρα και μου τα γκρέμισαν όλα. Με κατέστρεψαν σαν έναν άνθρωπο νέο, με όνειρα και ιδανικά. Αυτό είναι το σημαντικό της υπόθεσης.
Είσαι από εκείνους που απαιτούν χρηματική αποζημίωση για τη ζημιά που έχετε υποστεί τα τελευταία 2 χρόνια;
Όταν ήρθε η πρώτη καραντίνα, εγώ δεν εργαζόμουν σε κάποιο μαγαζί. Οπότε δεν κατάφερα να πάρω το επίδομα. Δεν πληρώθηκα ποτέ, επειδή έτυχε να μη δουλεύω. Αυτή τη στιγμή όχι μόνο το απαιτώ αλλά είναι το πρώτο που πρέπει να μας δώσουν. Αυτή είναι η ευθύνη τους.
Ποιο είναι το μήνυμα που θες να στείλεις για το 2022; Δώσε μας μία ευχή για το νέο έτος.
Θέλω το 2022 να δημιουργήσουμε την ευτυχία μας και το πώς θα περάσουμε καλά και το πώς να είμαστε καλά. Να δημιουργήσουμε ένα ευτυχισμένο 2022, όχι να ευχηθούμε να είναι. Να μην είναι άρρωστο όπως τα τελευταία δύο χρόνια.
Διαβάστε επίσης