Τι ισχύει και τι όχι για τον κορονοϊό. Η πραγματική χρησιμότητα της μάσκας, η μετάλλαξη του ιού και η σύγκριση με τη γρίπη.
Η ζωή συνεχίζεται σε όλο τον πλανήτη εν μέσω πανδημίας του κορονοϊού, με τα ερωτήματα την ώρα που τα κρούσματα και οι θάνατοι αυξάνονται παγκοσμίως, να είναι αμέτρητα.
Πώς μπορεί κάποιος να κολλήσει τον ιό, ποιοι είναι πιο ευάλωτοι και τι μπορεί να κάνετε για να αποφύγετε τη μόλυνση; Θεωρίες και εκτιμήσεις που κυκλοφορούν ευρέως.
Οι ισχυρισμοί και η πραγματικότητα σύμφωνα με τον Guardian είναι οι εξής:
“Οι μάσκες δεν χρησιμεύουν”
Το να φοράμε μια μάσκα προσώπου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν θα αρρωστήσουμε. Οι ιοί μπορούν επίσης να μεταδοθούν μέσω των ματιών και μικροσκοπικών ιικών σωματιδίων, γνωστά ως αερολύματα, τα οποία μπορούν να διεισδύσουν σε μάσκες. Εντούτοις, οι μάσκες είναι αποτελεσματικές στο μάζεμα των σωματιδίων και σύμφωνα με μελέτες παρέχουν σχεδόν πενταπλάσια προστασία σε σχέση με μη χρήση της. Να σημειωθεί ωστόσο ότι άλλες έρευνες υποστηρίζουν ότι η αποτελεσματικότητά της μάσκας κυμαίνεται σε χαμηλότερα επίπεδα.
Εάν υπάρχει πιθανότητα να έρθετε σε στενή επαφή με κάποιο άτομο που έχει μολυνθεί, τότε μια μάσκα μειώνει το ενδεχόμενο μετάδοσης του ιού. Εάν παρουσιάζετε συμπτώματα κορονοϊού ή έχετε διαγνωστεί με τον ιό, η μάσκα μπορεί να προστατεύσει τους άλλους. Οι μάσκες είναι ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής μέριμνας που φροντίζουν ασθενείς και συνιστώνται επίσης για τα μέλη οικογένειας που πρέπει να φροντίζει ασθενή. Ιδανικά σε αυτή την περίπτωση, τόσο ο ασθενής όσο και αυτός που τον φροντίζει πρέπει να φορούν μάσκα.
Οι μάσκες, ωστόσο, πιθανότατα λειτουργούν διαφορετικά αν περπατάτε απλά στην πόλη ή παίρνετε λεωφορείο, οπότε δεν υπάρχει ανάγκη για μαζική αγορά του προϊόντος.
“Μεταλλάσσεται σε έναν πιο θανάσιμο ιό”
Όλοι οι ιοί μεταλλάσσονται με την πάροδο του χρόνου και ο ιός που προκαλεί τον Covid-19 δεν διαφέρει. Πόσες διαφορετικές μεταλλάξεις ενός ιού μπορεί να υπάρξουν εξαρτάται από την φυσική εξέλιξη. Οι μεταλλάξεις που μπορούν να διαδοθούν ταχύτερα και να αναπαραχθούν αποτελεσματικά στο σώμα θα είναι οι πιο “επιτυχείς”. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι είναι πιο επικίνδυνοι για τους ανθρώπους.
Η γενετική ανάλυση από Κινέζους επιστήμονες 103 δειγμάτων από τον κορονοϊό, τα οποία ελήφθησαν από ασθενείς στην Ουχάν και σε άλλες πόλεις, δείχνει ότι όλα ξεκίνησαν από δύο κύρια στελέχη που ονομάστηκαν L και S. Αν και το στέλεχος L ήταν πιο διαδεδομένο (περίπου το 70% των δειγμάτων ανήκε σε αυτό το στέλεχος), αυτό το S βρέθηκε να είναι η προγονική εκδοχή του ιού.
Η επιστημονική ομάδα της εν λόγω έρευνας εκτιμά ότι αυτό μπορεί να υποδεικνύει ότι το στέλεχος L είναι πιο “επιθετικό”, είτε μεταδίδεται πιο εύκολα, είτε αναπαράγεται ταχύτερα μέσα στο ασώμα. Η εκτίμηση όμως αυτή είναι μέχρι στιγμής μόνο θεωρητική, καθώς δεν έχουν γίνει ακόμα συγκρίσεις για να διαπιστωθεί αν οι άνθρωποι που έχουν ένα στέλεχος του ιού είναι πιθανότερο να μεταδώσουν ή να έχουν πιο σοβαρά συμπτώματα.
“Δεν είναι πιο επικίνδυνος από τη γρίπη”
Πολλά άτομα που έχουν κορονοϊό δεν θα βιώσουν τίποτα χειρότερο από τα συμπτώματα της εποχικής γρίπης, αλλά το γενικό προφίλ της νόσου, συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού θνησιμότητας, φαίνεται πιο σοβαρό. Στην αρχή μιας εστίας, το προφανές ποσοστό θνησιμότητας μπορεί να είναι υπερεκτιμημένο αν χάνονται πολλές ήπιες περιπτώσεις.
Αλλά αυτή την εβδομάδα, ένας εμπειρογνώμονας του ΠΟΥ πρότεινε ότι αυτό δεν συμβαίνει με το Covid-19. Ο Bruce Aylward, ο οποίος διεξήγαγε μια διεθνή αποστολή στην Κίνα για να μάθει για τον ιό και την ανταπόκριση της χώρας, δήλωσε ότι τα στοιχεία δεν έδειξαν ότι βλέπουμε μόνο την άκρη του παγόβουνου. Εάν επιβεβαιωθεί με περαιτέρω δοκιμές, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι τρέχουσες εκτιμήσεις για ποσοστό θνησιμότητας κατά προσέγγιση 1% είναι ακριβείς. Αυτό θα έκανε το Covid-19 περίπου 10 φορές πιο θανατηφόρο από την εποχική γρίπη, η οποία εκτιμάται ότι σκοτώνει μεταξύ 290.000 και 650.000 ανθρώπων ετησίως στον κόσμο.
“Σκοτώνει μόνο τους ηλικιωμένους, έτσι οι νεότεροι μπορούν να χαλαρώσουν”
Οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν είναι ηλικιωμένοι και δεν έχουν υποκείμενα προβλήματα υγείας δεν θα αρρωστήσουν σοβαρά από το Covid-19. Ωστόσο, η ασθένεια εξακολουθεί να έχει περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσει σε σοβαρά αναπνευστικά συμπτώματα από την εποχική γρίπη και υπάρχουν άλλες ομάδες κινδύνου – οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, για παράδειγμα, είναι πιο ευάλωτοι επειδή είναι πιθανό να έχουν μεγαλύτερη έκθεση στον ιό.
Οι ενέργειες των νέων και υγειών, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων αναφοράς και των οδηγιών καραντίνας, θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην προστασία των πλέον ευάλωτων στην κοινωνία και στη διαμόρφωση της συνολικής πορείας της νόσου.
“Πρέπει να είστε με ένα μολυσμένο άτομο για 10 λεπτά”
Για τη γρίπη, ορισμένες κατευθυντήριες ιατρικές οδηγίες ορίζουν την έκθεση ως σε απόσταση μικρότερη των δύο μέτρων από ένα μολυσμένο άτομο που φτερνίζεται ή βήχει, για 10 λεπτά ή περισσότερο. Ωστόσο, είναι πιθανό να μολυνθεί με βραχύτερες αλληλεπιδράσεις ή ακόμα και με τη συλλογή του ιού από μολυσμένες επιφάνειες, παρόλο που θεωρείται ότι είναι μια λιγότερο κοινή διαδρομή μετάδοσης.
“Ένα εμβόλιο θα μπορούσε να είναι έτοιμο μέσα σε λίγους μήνες”
Οι επιστήμονες άρχισαν γρήγορα να αναπτύσσουν ένα εμβόλιο για τον νέο κορονοϊό, βοηθούμενοι από την πρόωρη ανίχνευση της γενετικής ακολουθίας από Κινέζους ερευνητές. Η ανάπτυξη ενός βιώσιμου εμβολίου συνεχίζεται ταχύτατα, ενώ αρκετές ομάδες κάνουν τώρα πειράματα σε ζώα. Ωστόσο, οι κλινικές δοκιμές που απαιτούνται πριν από την κυκλοφορία ενός εμπορικού εμβολίου εξακολουθούν να είναι μια μακρά δέσμευση – και ουσιαστική για να διασφαλιστεί ότι εντοπίζονται ακόμη και σπάνιες παρενέργειες. Ένα εμβόλιο που διατίθεται στο εμπόριο μέσα σε ένα χρόνο θα ερχόταν γρήγορα.
“Εάν δηλωθεί μια πανδημία, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο για να σταματήσουμε τη διάδοση”
Μια πανδημία ορίζεται ως παγκόσμια εξάπλωση μιας νέας νόσου – αλλά το ακριβές κατώτατο όριο για κήρυξη σε πανδημία είναι αρκετά αόριστο. Στην πράξη, τα μέτρα που λαμβάνονται δεν θα αλλάξουν αν δηλωθεί ή όχι μια πανδημία. Τα μέτρα συγκράτησης δεν είναι απλώς η εξάλειψη της νόσου εντελώς. Η καθυστέρηση στην εμφάνιση μιας εστίας ή η μείωση της αιχμής είναι ζωτικής σημασίας για να μπορέσουν τα συστήματα υγείας να αντιμετωπίσουν μια ξαφνική εισροή ασθενών.